Dag 1 – dinsdag 10 juli 2012

Op maandagochtend vertrokken we vanuit ´t Ambacht richting het voor ons zeer onbekende oosten, Japan. Inclusief het tijdverschil en de lange reis met het vliegtuig, landden we op dinsdagochtend plaatselijke tijd op Tokio Narita Airport om vanuit daar, na de Japan Railpassen te hebben verzilverd, de trein te pakken naar het centrum.
Eigenlijk verliep de reis vrijwel net zo soepel als hierboven omschreven. Behalve een jetlag van heb ik jou daar was er gelukkig geen probleem. Moet natuurlijk gezegd dat Elise al genoeg in de lappenmand zit door haar kies, dat zelfs een uur voor vertrek nog geen zekerheid gaf om te vertrekken. Maar goed, we zien wel wat de tijd ons brengt en voorlopig zitten we in hartje Tokio.
Nadat we vrij vlot ons hotel hadden gevonden en even konden opfrissen kozen we Shibuya als eerste wijk om te verkennen. Redelijk dichtbij het hotel, met de metro goed te bereiken (een mierennest van metrolijnen in het Japans en westers schrift, gelukkig bieden de kleurtjes uitkomst). Shibuya kozen we vanwege het enorme verkeersplein dat je gezien zou moeten hebben. Dat bleek ook niet minder waar. Het eerder genoemde mierennest verscheen hier, bijzonder gestructureerd op een groot kruispunt. Alle voetgangerslichten op groen en netjes over de zebrapaden steken honderden mensen keurig tegelijk over. Vervolgens konden we ons vergapen aan de winkelstraten van deze wijk met schreeuwende posters, billboards en neonreclame. Gaaf hoor!
’s Avonds hebben we in de plaatselijke sushibar tussen de locals heerlijk sushi, noodles en gegrilde makreel gegeten. Wat een chaos in zo’n tentje, maar erg lekker.
Alvast wat typisch Japanse zaken die we af kunnen vinken: Loop inderdaad links op de stoep, roltrap, etc. Op werkelijk iedere hoek van de straat staan een of meerdere drink en/of sigarettenautomaten. Japanners buigen inderdaad overal voor, zelfs de conducteur als die je kaartje controleert en nogmaals als hij de coupe uit loopt. Neem zoals het hoort keurig op z’n Japans briefjes, kaartjes, of wat dan ook met twee handen aan, of geef het met twee handen. Kortom, verwachtingen worden waargemaakt, maar er valt nog een heleboel te ontdekken in dit bijzondere en warme (32 graden vandaag) land.

Dag 2 - Woensdag 11 juli 2012

Vanochtend de jetlag er uit kunnen slapen en aangeschoven aan het ontbijt; een mix tussen enigszins westers en Japans met miso-soep, vis en rijst. Vandaag maar voor het westerse gekozen.
Vanochtend wilden we het tempelcomplex in de wijk Asakusa bezoeken. Hier staat de Sensoji Tempel. Het is een groot complex met verschillende poorten, tempels en andere soorten van vereringen, Leuk om de traditionele gebruiken te zien, van het branden van wierrook, het ritueel met stokjes uit een bus en een Japanse spreuk, muntjes werpen in de tempel, zelf en wat trucjes uithalen met water uit een fontein. Uiterst serieus ondergaan de Japanners het in ieder geval. Gewoon meedoen dus. Opvallend zijn de vele swastika’s, uiteraard met een compleet ander idee dan wij kennen, hier is het een religieus symbool.Hierna hebben we het Keizerlijk Paleis getracht te bezoeken, maar helaas bleef het bij een bezoek op afstand omdat het slechts twee dagen per jaar geopend is voor bezoek. Het ligt in een park, met veel gras en pijnbomen, gelegen in het zakelijk district van Tokyo.
Na de lunch hebben we de metro weer gepakt en zijn we naar de wijk Roppongi gereisd, een wijk redelijk dicht bij het hotel. Hier hebben we slechts wat rondgewandeld en om ons heen gekeken. Er zijn veel eetgelegenheden, entertainment en nachtclubs.
In de avond, het wordt al donker rond zeven uur, zijn we gaan eten in de wijk die we eerder hebben bezocht, Shibuya. De chaos en drukte, LED en neon-verlichting wilden we ook bij nacht wel zien. Zo eindigden we bij de Japanse MC Donalds en aten we onder meer een heerllijke Ebi-burger, van garnalenfilet.
De eerste twee dagen van onze Japanse ervaring zijn we dus goed doorgekomen.