Dag 3 – donderdag 12 juli 2012
Na ’s ochtends het ontbijt in het hotel te hebben genomen, Elise zelfs aan de miso-soep, hebben we de metro weer gepakt en zijn we naar de wijk Shinjuku gegaan. Hier is het namelijk voor ons
Hollanders gratis om van een hoge toren over de gigantische stad Tokyo uit te kijken, en wel in het Tokyo Metropolitan Government Building, het overheidskantoor van zo’n 250 meter hoog. Wij kregen
er, met z’n tweetjes, een gratis rondleiding van een van de vrijwilligers die in het gebouw zijn. Gelukkig in het engels, dus staken we er ook nog wat van op. Tenminste, in hoeverre je iets wilt
weten over de manier van besturen in Tokyo. Maar goed, het kost niks en uiteindelijk werden we beloond met een schitterend uitzicht over de immense stad. Net iets te bewolkt om de Mount Fuji al te
kunnen zien, dus daar moeten we nog een paar dagen op wachten.
Na de rondleiding hebben we de plaatselijke Japanse snackcorner bezocht voor een Oosterse lunch tussen de Shinjukaanse bevolking. Smakelijk was het in ieder geval wel. In de wijk hebben we nog wat
rondgewandeld om ons te verbazen over de gamehalls waarin enorme drukte, lawaai en computerende Japanners zich vermaken. Overal zijn van die gekke muziekjes en deuntjes op straat. Zouden ze het
zelf wel leuk vinden? Verder staat de wijk bekend om zijn elektronische zaken.
Vandaag hebben we een bewolkte dag, met hier en daar wat druppels, voor de mensen hier voldoende reden om hun paraplu’s te pakken. Maar goed, ook met zon hebben ze deze standaard paraat. Een
paraplu is echt een fashionitem.
Op naar de volgende must-see volgens de boekjes, de Meiji Jingu, een grote tempel tussen de bossen voor een oude keizer. Deze ligt bij/ in het Yoyogi-park, dat we ook wel even wilden zien.
Na een korte stop om de benen wat rust te geven hebben we de avond besteed aan de wijk Ginza. Dit is een soort Fifth Avenue, met een heleboel dure zaken in enorme gebouwen, allen helemaal verlicht
met aan alle kanten reclames. Ook hier in de avond nog een drukte op straat. Waar staan trouwens de prullenbakken in deze stad. De straten zijn brandschoon, maar geen vuilnisbak te zien, zo lopen
wij dus de hele dag netjes met het vuil in onze handen. Morgen voorlopig de laatste dag in Tokyo.
Dag 4 – Vrijdag 13 juli 2012
Vanochtend tijdens het ontbijt hebben we ons weer goed vermaakt van de manier van werken van het hotelpersoneel. De gedreven Japanner moet in de weer blijven, ook al is er helemaal geen werk te
doen; bijvullen van de vinaigrettes dan maar weer, de cornflakes aanvullen, er was toch al een schepje uit de kom. En dat allemaal met een serieuze blik en zwaar gemotiveerd. Best knap.
We wilden vandaag even de nieuwe eyecatcher van Tokyo bekijken, de 634 meter hoge toren, Tokyo Sky Tree. Blijkt dat ze er een enorm commercieel centrum omheen hebben gebouwd waar je behoorlijk kunt
verdwalen. Zo hebben we er toch zomaar een paar uur rondgewandeld, gelachen om alle Hello Kitty en andere getekende, kinderlijke winkels waar alle Japanners (volwassen ja) dol op zijn. Evenals het
lezen in Manga-strip-boeken die ze allemaal lijken te lezen.
Na dit letterlijke hoogtepunt hebben we enkele reizen met JR (Japan Rail) vastgelegd, dat zal hard nodig zijn aangezien we hoogstwaarschijnlijk steeds minder Engels uit de voeten kunnen en ons wel
van de ene naar de andere plek in Japan willen verplaatsen.
Later in de middag bezochten we de Tokyo Dome, het baseballstadion van de Giants, en het naastgelegen open ‘pretpark’ binnen de stad. Ook vonden we er de eerste echte supermarkt waar we versteld
stonden van de bizar hoge prijzen die je ergens voor betaald, 20 Euro voor een President Brie bijvoorbeeld…
Nu nog even eten in de sushitent om de hoek waar we eerder zaten en vervolgens de backpacks inpakken en ons klaar te maken voor de laatste nacht in Tokio.