Dag 5 - zaterdag 14 juli 2012

Waar we gisteren dachten nog even bij de sushitent op de hoek te eten werd het, omdat het helemaal vol was, uiteindelijk doorlopen naar de wijk Roppongi om daar een andere, zeer leuk en vers sushirestaurant te vinden. Echt heerlijke sushi gegeten, zie foto.
Na in de ochtend de backpacks weer op de rug te hebben gebonden, maakten we ons op voor de tocht naar Nikko, 150 km ten noordoosten van Tokio. Hiervoor moesten we voor het eerst met de snelle Shinkansen, de trein. Zoals de Japanners betaamt, is dit ook een heel ritueel. De trein komt aan en wordt schoongemaakt, het personeel stapt gezamenlijk uit en buigt voor de passagiers, die keurig op het perron, tussen de getekende lijnen staan te wachten op hun beurt.
Na een overstap kwamen we aan op Nikko, nog even met de bus en lopen naar onze Ryokan Turtle Inn, een soort kruising tussen hostel en bed & breakfast. In de kamer is behalve twee matjes op de vloer, een tafeltje en een tv (niet werkend) niets te vinden. Maar daarvoor heb je gezamenlijke ruimtes en een heerlijk, maar bijzonder warm bad.
Wij kozen er voor om alvast wat highlights van Nikko te bekijken, nu het weer nog goed is. Dé bezienswaardigheid is de Tosho-gu schrijn. In het Japanse Shinto-geloof een van de meest bekende en mooiste schrijnen van het land. Het complex is groot en telt meerdere ‘tempels’. We hebben hier ons makkelijk twee uur kunnen vermaken. Daarna konden we naar de ryokan voor een bad.
Het ‘onsen’ van de ryokan is een warmwaterbad dat constant gevuld blijft, erg lekker maar net te warm als het buiten ook 30 graden is. Later op de avond hebben we de bekendste brug uit de omgeving, de heilige Shinkyo bekeken. Gaaf gezicht, een rode houten, eenbogige brug verlicht en in de mist van de eronder stromende rivier. Vervolgens ons avondeten gehaald bij de 7 Eleven, budgettechnisch geen verkeerde keuze om eens op terug te vallen, want wat is dit land bijzonder prijzig zeg.
Zo zit je dus in het chaotisch, drukke stadsleven van Tokio en zo lopen we door de rustige natuurlijke (en heilige) omgeving van Nikko. Wat een tegenstelling.

Dag 6 – zondag 15 juli 2012

Omdat we geen ontbijt hebben in onze ryokan hebben we op de kamer een boterham met hagelslag gegeten, we blijven Hollanders hé. Vervolgens konden we wel wat activiteit gebruiken en besloten we om een lange ronde te maken langs de Shinkyo brug die we gisteren al zagen, langs enkele tempels en schrijnen in het gebied om vervolgens de route langs de rivier te volgen. Hier kwamen we onder meer langs een enorme rij met stenen Boeddha’s en hoe druk het ook overal is, er was hier geen mens te zien.
Na een lange wandeling wilden we met de bus naar een enorme bezienswaardigheid in de omgeving, de Kegon waterval bij het Lake Chuzenji, onderdeel van het Natoniaal Park van Nikko. Bij de busstop waren we precies op tijd, zo vaak gaat de bus hier niet, maar toen de bus passeerde, reed hij door; vol! Een stuk teruglopen naar de vorige haltes dan maar en hopen op de volgende. Dat hebben we geweten, een stampvolle bus, maar wel plek. En wisten wij veel dat je voor een ritje van 15 km zo’n 10 Euro pp mag neerleggen. En dan wil je ook nog terug natuurlijk.
Maar goed, na een reis bergop (1269 meter) en 20 haarspeldbochten! en een uur filerijden later kwamen we aan bij het meer en de daar uit stromende waterval. 92 meter hoog en 7 meter breed. Mooi was het in ieder geval, dus het was de moeite gelukkig waard. Ook het weer was ons weer gunstig gestemd, de hele dag droog met een graad of 32 en extreme luchtvochtigheid. Na ook Lake Chuzenji nog even te hebben bekeken hebben we de bus terug getracht te nemen. Ook hier was de eerste vol, maar 20 minuten later al konden we instappen om via de andere kant van de berg, met 31 haarspeldbochten het gebied te verlaten.
Met een bord noodles in de ryokan sluiten we ons avontuur in Nikko af en zullen we morgen weer doortrekken.
Overigens is niet alles pais en vree, zo lijkt het natuurlijk wel, maar de nachten zijn kort door de gezondheidsproblemen van Elise. Tot nu toe bikkelt ze zich er door heen, maar gemakkelijk is het in ieder geval niet.